کارکرد فرانقش تجربی در رمان مثل همۀ عصرهای زویا پیرزاد با رویکرد زبانشناسی نقشگرای هلیدی
|
حسن دلبری، نسرین صادقی نیا |
|
|
چکیده: (7469 مشاهده) |
پیش از پیدایش گرایشهای جدید در حوزه زبانشناسی، واحد بررسی زبان «جمله» بود امّا در گرایشهای جدید، از جمله زبانشناسی نقشگرا، متن نیز مورد توجّه و بررسی قرار میگیرد. هلیدی یکی از زبان شناسان مکتب نقشگراست که به تحقیق در مورد ساختمان متنی کلام پرداخته و صورت زبان را در ارتباط با معنا و نقش آن بررسی کردهاست. هدف این مقاله، تحلیل و بررسی فرانقش تجربی در مجموعه داستان مثل همۀ عصرها نوشته زویا پیرزاد است. مبنای نظری پژوهش نظریه دستور نظاممند نقشگرای هلیدی است و مسئله اصلی آن چگونگی افکار و دنیای درون صاحب اثر بر مبنای بررسی انواع فرایندهای موجود در افعال و تعیین بسامد و تکرار آنهاست. در این راستا، بدنه مقاله را بررسی افعال موجود در داستانهای کوتاه زویا پیرزاد، با روش توصیفی - تحلیلی تشکیل میدهد؛ به این ترتیب که متن شش داستان کوتاه در قالب شش فرایند مادی، ذهنی، ارتباطی، رفتاری، بیانی و وجودی طبقهبندی و الگوی کاربرد فرایندها ارائه و با تکیه بر این بسامدها، طرز تفکر و نگرش این نویسنده مشخص میشود. در پایان، این نتیجه حاصل میشود که فرایند مادّی و سپس فرایند رفتاری به عنوان مشخصه سبکشناختی داستانهای پیرزاد است. از سوی دیگر، با توجّه به کاربست فراوان فرایند مادّی میتوان گفت که دیدگاه پیرزاد واقعگرایانه است. |
|
واژههای کلیدی: زبانشناسی نقشگرا، هلیدی، فرانقش تجربی، مثل همۀ عصرها، زویا پیرزاد. |
|
متن کامل [PDF 1281 kb]
(1555 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي
|
|
|
|
|
ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|