سیـد جواد خاتمی، سیـده سمیه خاتمی،
دوره 2، شماره 5 - ( سال دوم، شمارهي پنجم، پاییز 1390 1390 )
چکیده
با توجه به پیشرفت علوم مختلف در بین مسلمانان و نیاز ما به دانستن علومی که بتواند قرآن را هرچه بیشتر در تمام جوانب زندگی کار بردی کند، لازم است توجه خاصی به رشتههای مختلف قرآنی و گسترش آنها در خارج صورت گیرد که از جمله آنها میتوان علم جغرافیا را نام برد. که در قرآن ارتباط بسیار زیادی با این علم مشاهده میشود و از آن طریق میتوان پیامهای فراوانی را گرفت. این مقاله بیانگر گوشهای از این ارتباط عمیق میباشد و نگاهی دارد به منطقهای بینظیر در طول تاریخ به نام «احقاف»، که پس از بررسی موقعیت جغرافیایی و ذکر خصوصیات مردمی که در آن زندگی میکردهاند، به بیان اهمیت موقعیت جغرافیایی این منطقه در قرآن پرداخته و پیامهای آن را منتقل مینماید، ازاین جهت پس از بیان نظرات مطرح شده بیان میدارد که نظر صحیحتر آن است که نام احقاف (به معنی ماسه زار و ریگزار) بعد از وقوع اتفاقاتی بر این سرزمین نهاده شده است و بعد از نزول عذاب مورد توجه قرار گرفت، هر چند ممکن است قبل از این واقعه نیز تپههای شنی در آنجا موجود بوده و این امر وقوع عذاب از طریق ماسه و شن را برای ما منطقیتر جلوه میدهد. نکته قابل توجه آن است که سرزمین احقاف از استعدادهای طبیعی و مواهب خدادادی زیادی برخوردار بوده که حضرمیها و قوم عاد در آنجا ساکن بودهاند که بدلیل شرک آوردن و استکبار ورزیدن و نافرمانی پیامبر خدا گرفتار عذاب الهی گشتند که بقایای اجساد آنها در عمق دوازده متری تپههای ماسهای آن سرزمین در دوران امامت امام کاظم (علیهالسلام) و نیز در اواخر قرن بیستم کشف گردیده است. با این بیان روشن میگردد که خداوند نام احقاف را برای ما انسانها بیان میدارد تا ما را به یاد صحرای کویر و شنزاری بیندازد و این سؤال برای ما ایجاد شود که مگر این سرزمین چگونه بوده است که خداوند از آن با نام احقاف نام برده، این مقاله در پی تشریح اهمیت هرچه بیشتر این منطقه و پیامهای قرآنی آن میباشد، امید است که با ارائه آن گوشهای از زحمات جغرافیدانان مسلمان دورههای مختلف بیان شده و از آنها تقدیر شود.