این پژوهش در پی رمزگشایی از فضامندی پدیدهی جهانی شدن و افشاء مکانیزم کنشهای فضایی متأثر از آن تحت نظام سرمایهداری ـ برمبنای فشردگی فضا و زمان ـ میباشد. پرسش اساسی این است که چگونه و با چه ابزارهایی میتوان فضا را مورد استفاده، سازماندهی، خلق و در سلطه درآورد که با الزامات گردش سرمایه در فضای جهانی شده متناسب باشد؟ کاربست شاکلهی مفهومی و نظری تریالکتیک فضایی لوفور به مثابهی مؤلفههای بنیادین فضا، امکان پاسخ به پرسش مطرح شده را فراهم میآورد. در این پژوهش کنشهای فضایی مادی، بازنمودهای فضایی و فضاهای بازنمود سازههای تشکیل دهندهی محتوا یا کلیت پدیدهی جهانی شدن در نظر گرفته شدهاند. رمزگشایی محتوای فضای جهانی شدن به واقع یافتن تأثیرات فرمهای جغرافیایی فضای محسوس، ساختار سیاسی و ایدئولوژیک فضای معقول و کارکرد اجتماعی فضای زیسته است که در کلیّتی سرمایهدارانه و در پویشی دیالکتیکی در لحظهها یا دقایق جهانی شدن رخ میدهند. به واقع سازههای تشکیل دهندهی دقایق جهانی شدن متأثر از نظام سرمایهداری در فرم خود را به صورت جریآنها، مبادلات، فنآوری و تکنولوژی در ساختار به صورت عقلانیت حاکم بر فضا و در کارکرد در مقام تعریف و تعیین یک وضعیت غالب برای فضای زیسته، نمود مییابند.
بازنشر اطلاعات | |
![]() |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |