دانشگاه تهران ، ghazizi@ut.ac.ir
چکیده: (304 مشاهده)
در این مطالعه با استخراج دادههای بازتحلیلشدهی مرکز اروپایی (Ecmwf)، با دقت مکانی 125/0 درجه (10 کیلومتر) در بازهی زمانی سهساعته طی دورهی آماری 30 ساله (2019-1987) به شناسایی سازوکار الگوهای میدان فشار، دمای 2 متری، باد 10 متری و ارتفاع ژئوپتانسیلی و همچنین کمیتهای دینامیکی مانند تاوایی نسبی، واگرایی، سرعت قائم در وردسپهر زیرین و میانی پرداخته شد. نتایج بهدستآمده نشان از وجود سامانههای کمفشار مستقل گرمایی به صورت سلولهای منفرد و با ابعاد محلی در میان چالهها و دشتهای فلات ایران منطبق بر هستههای گرم دارد. نظریهی موجود که شرایط کمفشاری مناطق مرکزی ایران بهویژه در جنوب شرق و شرق آن، حاصل توسعه و گسترش مکانی سامانهی گنگ (پاکستان) است، مورد تردید قرار گرفت. به عبارت دیگر، در بطن کمربند کمفشار گستردهی جنوب آسیا تفاوت شرایط توپوگرافیکی، جغرافیایی و پوشش سطحی منجر به تفاوت تابشگیری و شکلگیری مراکز کمفشار محلی شده است. این سلولهای کمفشارِ مستقل شامل سامانههای کمفشاری دشت کویر، کویر لوت، بیابان ریگستان (افغانستان)، فلات بلوچستان (پاکستان) و جازموریان است. کمفشار ریگستان و کمفشار کویر لوت از لحاظ میزان فراوانی وقوع، بالاترین رتبه را به خود اختصاص دادهاند. بیشینهی ارتفاع این کمفشارها در لوت و ریگستان تا حدود تراز 500 هکتوپاسکال است. گرمایش فلات ایران در فصل گرم سال موجب تقویت فراوانی، گستره و شدت آنها شده و اوجگیری آنومالی منفی فشار در ساعات میانی روز مبیّن نقش واداشت تابشی امواج طول موج کوتاه خورشیدی در تقویت چرخندی آنهاست. برش قائم کمیتهای دینامیکی تاوایی نسبی و سرعت قائم حاکی از گسترش محدود آنها به عمق وردسپهر و سازوکار حرارتیشان است و تغییرات مثبت و منفی این کمیتها به صورت سلولهای مجزا، ماهیت منطقهای آنها را تأیید میکند. شکلگیری این کمفشارها در مجاورت سامانههای پرفشار حرارتی کوهستانی سبب محدودیت گسترش مکانی و یکپارچگی به شکل یک سامانهی وسیع فشاری روی دشتهای داخلی شده است.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
اقليم سينوپتيک دریافت: 1399/6/23 | پذیرش: 1399/11/30 | انتشار: 1399/11/30