دوره 8، شماره 29 - ( دوره هشتم، شماره‌ی بيست و نهم، پاييز 1396 )
جلد 8 شماره 29 صفحات 87-102 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Asadi Aghbalaghi F, Mirabbasi Najafabadi R, Nasr Esfahani M A, Ghasemi Dastgerdi A R. Development of a New Composite Drought Index (CDI) based on Shannon's Entropy Theory for Multivariate Assessment of Drought in Shahrekord Plain. Arid Regions Geographic Studies. 2017; 8 (29) :87-102
URL: http://journals.hsu.ac.ir/jarhs/article-1-1312-fa.html
URL: http://journals.hsu.ac.ir/jarhs/article-1-1312-fa.html
اسدی آقبلاغی فرزانه، میرعباسی نجف آبادی رسول، نصر اصفهانی محمدعلی، قاسمی دستگردی احمدرضا. توسعه‌ی یک شاخص ترکیبی جدید (CDI) برای ارزیابی چندمتغیره خشک‌سالی‌های دشت شهرکرد . مطالعات جغرافیایی مناطق خشک. 1396; 8 (29) :87-102
دانشگاه شهرکرد ، mirabbasi_r@yahoo.com
چکیده: (2169 مشاهده)
خشک‌سالی پدیده‌ای اقلیمی است که به‌کندی شروع شده و دارای طبیعت پنهانی است. مدت‌زمان وقوع آن طولانی و خسارت‌های ناشی از آن در بخش‌‌های مختلف به‌صورت تدریجی ظاهر می‌شود؛ بنابراین، ارزیابی و بررسی خشک‌سالی در برنامه‌ریزی و اجرای طرح‌های مقابله با آن از اهمیت زیادی برخوردار است. در سال‌های اخیر، استفاده از شاخص‌های خشک‌سالی ترکیبی متفاوتی موردتوجه محققین قرار گرفته است. در این مطالعه، خشک‌سالی‌های دشت شهرکرد واقع در استان چهارمحال و بختیاری در یک دوره‌ی آماری 31 ساله (1394-1364) با استفاده از یک شاخص خشک‌سالی ترکیبی (CDI) جدید که حاصل ترکیب سه مؤلفه‌ی شاخص خشک‌سالی منبع آب زیرزمینی (GRI)، شاخص بارش استانداردشده‌ی اصلاحی (SPImod) و تبخیر-تعرق پتانسیل (ETP) است، موردبررسی قرار گرفت. نتایج حاصل از شاخص GRI نشان می‌دهند که در ابتدای دوره‌ی آماری (1364) تا اواسط 1378، بلندترین دوره‌ی ترسالی به وقوع پیوسته و تا سال 1378 وضعیت آبخوان شهرکرد مناسب بوده است، ولی از آذرماه 1387 طولانی‌ترین دوره‌ی خشک‌سالی شروع و تا انتهای دوره‌ی آماری (1394) ادامه یافته است. نتایج حاصل از بررسی خشک‌سالی آب زیرزمینی با شاخص GRI نشان‌دهنده‌ی افزایش خشک‌سالی آب‌های زیرزمینی در سال‌های اخیر است که دلیل اصلی آن، افزایش میزان برداشت از سفره به دلیل توسعه‌ی کشاورزی می‌باشد. نتایج حاصل از شاخص CDI نشان می‌دهد به‌طورکلی دشت شهرکرد در فاصله زمانی سال‌های 1364 تا 1378 با ترسالی‌هایی مواجه بوده، ولی از سال 1387 تا انتهای دوره‌ی آماری موردمطالعه (1394) دچار خشک‌سالی‌های پی‌در‌پی و شدیدی شده است. ازآنجایی‌که شاخص مزبور خشک‌سالی‌های هواشناختی و آب زیرزمینی را به‌طور هم‌زمان در محدوده‌ی موردمطالعه موردبررسی قرار می‌دهد، می‌تواند اطلاعات مفیدی در اختیار مدیران و برنامه ریزان منابع آب این دشت قرار دهد.
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
اقليم سينوپتيک
دریافت: ۱۳۹۵/۱۰/۲۴ | پذیرش: ۱۳۹۶/۴/۳۱ | انتشار: ۱۳۹۸/۲/۲۴
دریافت: ۱۳۹۵/۱۰/۲۴ | پذیرش: ۱۳۹۶/۴/۳۱ | انتشار: ۱۳۹۸/۲/۲۴
ارسال پیام به نویسنده مسئول
