، Shayan@Modares.ac.ir
چکیده: (22392 مشاهده)
شوریزایی پدیدهی مورفولوژیکی آشنا با نواحی کویری و حاشیهی کویری مانند ناحیهی گرمسار است. تغییرات در روند و دامنه این پدیدهی در سالهای اخیر، متأثر از اقدامات انسانی و تغییرات اقلیمی جریان زایشی آن را از پدیده به مخاطره متحول ساخته است. در این تحقیق با استفاده از منابع دادهای (سنجش از دوری، آزمایشگاهی، مشاهدهای و پیمایشی) به ارزیابی و تحلیل شوریزایی، در محدوده مخروطافکنه گرمسار پرداخته شده است. بدین منظور اقدام به ایجاد پایگاه داده مکانی در محیط GIS شده و پس از پردازش و تحلیل، روند و دامنه شوریزایی در اراضی و منابع آبی تبیین گردیده است؛ سپس عوامل شوریزایی مورد کنکاش و تحلیل قرار گرفت. یافتههای تحقیق عواملی همچون نزدیکی و مجاورت با گنبدهای نمکی، تغییر در جهت و شدت جریان عبوری آب سطحی و افزایش میزان تبخیر از طریق افزایش آبیاری سطحی و عموماً غرق آبی را به عنوان عوامل اساسی و محوری در ایجاد و تشدید این پدیده معرفی نمود. افزایش نرخ و دامنه شوریزایی، در سطح مخروطافکنه، طی دههی مورد بررسی از دیگر یافتههای تحقیق است که مؤید کاهش 4/1 وسعت اراضی با شوری کم و افزایشی به همین میزان در خصوص اراضی با شوری متوسط و عمدتاً زیاد است. شوریزایی در پهنهی مورد مطالعه به واسطهی موقعیت خاص و نوع کاربریهای مستقر در آن تهدیدی جدی به شمار رفته و به عنوان یک مخاطرهی محیطی برای این ناحیه و تا حدودی نواحی همجوار از جمله کلان شهر تهران ارزیابی میشود.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
دریافت: 1391/7/23 | انتشار: 1390/7/23